افسردگی یکی از پیچیده‌ترین و شایع‌ترین اختلالات روانی در جهان است که سالانه میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این اختلال نه‌تنها بر ذهن و احساسات فرد اثر می‌گذارد، بلکه می‌تواند تمام جنبه‌های زندگی او، از روابط خانوادگی گرفته تا عملکرد شغلی، را مختل کند.

در این مقاله، به بررسی افسردگی می‌پردازیم، از اینکه افسردگی چیست تا دلایل و علائم افسردگی . سپس با انواع افسردگی آشنا خواهیم شد و در نهایت، روش‌های درمان این اختلال را بررسی خواهیم کرد.

افسردگی چیست ؟ از بی‌علاقگی تا بحران‌های جدی

افسردگی یکی از پیچیده‌ترین اختلالات روانی است که ابتدا با احساس بی‌علاقگی و کاهش انگیزه برای انجام فعالیت‌های روزمره بروز پیدا می‌کند. فرد ممکن است دیگر از انجام کارهایی که پیش‌تر برایش لذت‌بخش بودند، احساس رضایت نکند و به مرور زمان دچار خستگی مداوم و کاهش انرژی شود. این وضعیت می‌تواند به بروز علائم جسمانی مانند سردردهای بی‌دلیل، اختلال خواب و تغییر اشتها منجر شود.

با پیشرفت بیماری، تمرکز و توانایی تصمیم‌گیری فرد کاهش می‌یابد و عملکرد او در زندگی شخصی و حرفه‌ای تحت تأثیر قرار می‌گیرد. احساس ناامیدی و بی‌ارزشی افزایش می‌یابد و فرد ممکن است به‌تدریج از اجتماع فاصله گرفته و منزوی شود. در موارد شدیدتر، افسردگی فرد را به سمت خودآزاری سوق می‌دهد و در نهایت، اگر درمان مناسب دریافت نکند، ممکن است افکار خودکشی به سراغ او بیایند.

شناخت افسردگی و درک روند پیشرفت آن، گامی اساسی در پیشگیری و درمان این اختلال است. متأسفانه بسیاری از افراد، این بیماری را با تنبلی یا ضعف شخصیتی اشتباه می‌گیرند که همین باورهای نادرست باعث می‌شود فرد دیرتر برای درمان اقدام کند. افزایش آگاهی عمومی درباره افسردگی می‌تواند به تشخیص زودهنگام، کاهش انگ اجتماعی و حمایت بهتر از افراد مبتلا کمک کند.

چرا باید علائم افسردگی را بشناسیم؟

شناخت علائم افسردگی به شما کمک می‌کند:

1. این اختلال را از احساسات طبیعی غمگینی یا استرس روزمره تشخیص دهید.
2. در مراحل ابتدایی برای درمان اقدام کنید.
3. از پیشرفت اختلال و پیامدهای آن جلوگیری کنید.
4. از عزیزانی که ممکن است درگیر این اختلال باشند، حمایت کنید.

علائم افسردگی چیست؟

علائم افسردگی بسته به شدت و نوع آن ممکن است متفاوت باشد، اما به طور کلی به دو دسته علائم عاطفی و علائم جسمی تقسیم می‌شوند. در ادامه هر یک از این موارد را توضیح و نشانه‌های آن را بیان می‌کنیم:

علائم عاطفی افسردگی:

احساس غم یا ناامیدی مداوم

این علامت یکی از رایج‌ترین نشانه‌های افسردگی است که فرد احساس می‌کند زندگی بی‌معنا شده یا هیچ امیدی برای آینده وجود ندارد. این احساس غم، حتی اگر دلیل مشخصی برای آن وجود نداشته باشد، معمولاً طولانی‌مدت است و می‌تواند بر تصمیم‌گیری و ارتباطات اجتماعی فرد تأثیر بگذارد. به‌علاوه، این غم ممکن است با گریه‌های بی‌دلیل یا احساس خستگی عاطفی همراه باشد.

از دست دادن علاقه یا لذت

یکی از نشانه‌های کلیدی افسردگی، بی‌میلی نسبت به فعالیت‌هایی است که قبلاً برای فرد لذت‌بخش بوده‌اند، مانند تفریح، ورزش، یا وقت‌گذرانی با دوستان و خانواده. این بی‌علاقگی می‌تواند به انزوای اجتماعی منجر شود و روابط بین فردی را تحت تأثیر قرار دهد. افراد ممکن است احساس کنند که هیچ چیزی دیگر برایشان ارزشمند یا جذاب نیست.

تحریک‌پذیری یا اضطراب

در افراد افسرده، تحریک‌پذیری یا حساسیت بیش از حد نسبت به مسائل کوچک شایع است. ممکن است فرد به‌سادگی عصبانی شود یا دچار اضطراب و بی‌قراری مداوم شود. این وضعیت معمولاً به دلیل فشار روانی ناشی از افسردگی و ناتوانی در مدیریت احساسات رخ می‌دهد و می‌تواند بر روابط شخصی و کاری فرد تأثیر بگذارد

احساس بی‌ارزشی یا گناه

فرد مبتلا به افسردگی ممکن است به‌طور مداوم خود را سرزنش کند و احساس گناه بیش از حد داشته باشد. این افکار منفی می‌توانند به باورهایی نظیر اینکه “من به اندازه کافی خوب نیستم” یا “من باعث مشکلات اطرافیانم هستم” منجر شوند. چنین احساساتی می‌توانند عزت‌نفس فرد را به شدت کاهش داده و او را به انزوا سوق دهند.

مشکل در تمرکز

افسردگی معمولاً با کاهش توانایی تمرکز و تصمیم‌گیری همراه است. فرد ممکن است هنگام انجام کارهای ساده گیج شود یا در یادآوری اطلاعات دچار مشکل شود. این وضعیت می‌تواند بر عملکرد تحصیلی یا شغلی تأثیر منفی داشته باشد و موجب احساس ناکارآمدی شود.

افکار مربوط به مرگ یا خودکشی

 در موارد شدیدتر افسردگی، فرد ممکن است افکار مکرری درباره مرگ یا خودکشی داشته باشد. این افکار معمولاً ناشی از احساس ناامیدی یا بی‌ارزشی شدید هستند و نیاز به مداخله فوری دارند. در این شرایط، دریافت کمک از متخصصان سلامت روان حیاتی است.

علائم جسمی افسردگی:

تغییرات در الگوی خواب

افسردگی می‌تواند منجر به بی‌خوابی یا برعکس، خواب بیش از حد شود. بی‌خوابی معمولاً با دشواری در به خواب رفتن یا بیدار شدن‌های مکرر همراه است، در حالی که خواب زیاد ممکن است نشان‌دهنده تلاش مغز برای فرار از احساسات ناخوشایند باشد. هر دو حالت می‌توانند باعث خستگی و کاهش انرژی شوند.

خستگی مداوم یا کمبود انرژی

افراد مبتلا به افسردگی معمولاً احساس خستگی دائمی می‌کنند، حتی اگر به میزان کافی استراحت کرده باشند. این خستگی می‌تواند باعث کاهش بهره‌وری و تمایل به اجتناب از فعالیت‌های روزانه شود. علت این وضعیت ممکن است به تغییرات شیمیایی در مغز یا بی‌نظمی در چرخه خواب مرتبط باشد.

تغییرات در اشتها

 افسردگی می‌تواند باعث افزایش یا کاهش اشتها شود. برخی افراد ممکن است تمایل زیادی به خوردن غذاهای پرکالری پیدا کنند (معمولاً برای آرامش روانی)، در حالی که برخی دیگر به‌کلی اشتهای خود را از دست می‌دهند. این تغییرات اغلب منجر به نوسانات وزنی قابل‌توجه می‌شوند.

دردهای جسمی بدون دلیل پزشکی

 افسردگی می‌تواند خود را به‌صورت دردهای جسمی نشان دهد، مانند سردرد، درد عضلانی یا معده‌درد. این دردها معمولاً به درمان‌های معمول پاسخ نمی‌دهند و ناشی از تأثیر افسردگی بر سیستم عصبی بدن هستند. به همین دلیل، افراد ممکن است ابتدا به پزشکان مختلف مراجعه کنند، بدون اینکه منبع اصلی مشکل شناسایی شود.

کندی در حرکت یا صحبت کردن

 در برخی از موارد افسردگی، افراد ممکن است احساس کنند که حرکت‌ها و افکارشان کند شده‌اند. این وضعیت که به “کندی روانی-حرکتی” معروف است، می‌تواند به‌صورت آهسته‌تر صحبت کردن، حرکت کردن یا حتی فکر کردن ظاهر شود و بر زندگی روزمره تأثیر بگذارد.

اگر این علائم بیش از دو هفته ادامه پیدا کنند یا در عملکرد روزانه فرد اختلال ایجاد کنند، بهتر است به یک متخصص سلامت روان مراجعه شود. درمان‌های مؤثر شامل روان‌درمانی، دارودرمانی، و در موارد جدیدتر، روش‌هایی مانند نوروفیدبک  هستند.

علت ابتلا به افسردگی چیست؟

افسردگی یک اختلال پیچیده و چندبعدی است که تحت تأثیر عوامل مختلفی ایجاد می‌شود. این عوامل را می‌توان در چهار دسته کلی بیولوژیکی، روانشناختی، اجتماعی و محیطی، و پزشکی بررسی کرد. در ادامه، هر یک از این عوامل را توضیح می‌دهیم.

عوامل بیولوژیکی

عوامل بیولوژیکی نقش مهمی در بروز افسردگی دارند و شامل تغییرات شیمیایی در مغز، ژنتیک و عدم تعادل هورمونی می‌شوند.

تغییرات شیمیایی در مغز

کاهش سطح برخی نوروترانسمیترها مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی‌نفرین می‌تواند موجب تغییرات خلقی شده و زمینه‌ساز افسردگی شود. این مواد شیمیایی در تنظیم احساسات، خواب و انگیزه نقش دارند و کمبود آن‌ها می‌تواند فرد را مستعد احساس غم، ناامیدی و کاهش انرژی کند.

ژنتیک

عوامل ژنتیکی نیز در ابتلا به افسردگی مؤثرند. تحقیقات نشان داده‌اند که افرادی که در خانواده آن‌ها سابقه افسردگی یا سایر اختلالات روانی وجود دارد، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. اگرچه ژنتیک به‌تنهایی موجب افسردگی نمی‌شود، اما می‌تواند فرد را نسبت به سایر عوامل آسیب‌پذیرتر کند.

عدم تعادل هورمونی

علاوه بر این، عدم تعادل هورمونی نیز می‌تواند یکی از دلایل افسردگی باشد. افزایش سطح هورمون استرس (کورتیزول) یا اختلال در عملکرد هورمون‌های تیروئید می‌تواند بر خلق‌وخو تأثیر بگذارد و احتمال بروز افسردگی را افزایش دهد.

عوامل روانشناختی

افسردگی اغلب با ویژگی‌های شخصیتی و تجربه‌های فردی ارتباط دارد. ویژگی‌های شخصیتی مانند کمال‌گرایی، اعتماد‌به‌نفس پایین، و حساسیت بیش‌ازحد به انتقاد می‌توانند فرد را مستعد افسردگی کنند. چنین افرادی معمولاً در مواجهه با چالش‌ها، احساس شکست بیشتری می‌کنند و توانایی مقابله مؤثر با استرس‌های روزمره را ندارند.

همچنین، تجربه‌های تلخ زندگی مانند از دست دادن عزیزان، شکست‌های عاطفی، طلاق یا تجربه‌های دوران کودکی (مانند آزار جسمی یا عاطفی) می‌توانند نقش مهمی در بروز افسردگی داشته باشند. افراد پس از این تجربیات ممکن است دچار احساس ناتوانی، ناامیدی و بی‌ارزشی شوند که در صورت تداوم، به افسردگی منجر خواهد شد.

سبک تفکر منفی و نشخوار ذهنی نیز از دیگر عوامل روانشناختی افسردگی است. افرادی که عادت دارند بر روی اشتباهات گذشته تمرکز کنند، خود را سرزنش کنند یا همواره منتظر وقوع اتفاقات بد باشند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به افسردگی قرار دارند.

عوامل اجتماعی و محیطی

عوامل محیطی و شرایط زندگی می‌توانند تأثیر بسزایی در بروز یا تشدید افسردگی داشته باشند.

تنهایی و انزوای اجتماعی یکی از مهم‌ترین عوامل خطر است. افرادی که ارتباطات اجتماعی محدودی دارند یا از حمایت عاطفی کافی برخوردار نیستند، در مواجهه با مشکلات زندگی احساس ناتوانی بیشتری کرده و بیشتر در معرض افسردگی قرار می‌گیرند.

شرایط سخت زندگی مانند بیکاری، مشکلات اقتصادی، فشارهای کاری شدید و نداشتن امنیت شغلی می‌توانند استرس و اضطراب مزمن ایجاد کنند که در طولانی‌مدت به افسردگی منجر می‌شود. زندگی در محیط‌های پرتنش، مانند خانواده‌های ناسازگار یا روابط ناسالم، نیز می‌تواند سلامت روان فرد را تهدید کند.

علاوه بر این، عوامل فرهنگی و اجتماعی نیز نقش مهمی در افسردگی دارند. در برخی فرهنگ‌ها، صحبت درباره احساسات و مشکلات روانی یک تابو محسوب می‌شود و افراد به‌جای جستجوی کمک، سعی می‌کنند مشکلات خود را پنهان کنند. این فشار اجتماعی می‌تواند احساس تنهایی و درماندگی را تشدید کند و فرد را به سمت افسردگی سوق دهد.

عوامل پزشکی

برخی بیماری‌ها و مشکلات جسمی می‌توانند موجب افسردگی یا تشدید آن شوند. بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری‌های قلبی، پارکینسون و ام‌اس به دلیل تأثیری که بر کیفیت زندگی و عملکرد فرد دارند، می‌توانند زمینه‌ساز افسردگی شوند. افرادی که با بیماری‌های طولانی‌مدت و ناتوان‌کننده درگیر هستند، ممکن است به دلیل کاهش استقلال، درد مزمن یا تغییر در سبک زندگی، احساس ناامیدی و افسردگی کنند.

استفاده از برخی داروها نیز می‌تواند یکی از عوامل پنهان افسردگی باشد. داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها، داروهای ضد فشار خون و برخی از داروهای ضدبارداری هورمونی ممکن است به‌عنوان عوارض جانبی، تغییرات خلقی و افسردگی ایجاد کنند.

علاوه بر این، کمبود مواد مغذی و تغذیه نامناسب نیز می‌تواند بر سلامت روان تأثیر بگذارد. کمبود ویتامین‌هایی مانند ویتامین D، ویتامین B12، و اسیدهای چرب امگا ۳ با افزایش خطر افسردگی مرتبط هستند. رژیم غذایی نامتعادل و مصرف زیاد غذاهای فرآوری‌شده می‌تواند باعث افزایش التهاب در بدن و اختلال در تعادل شیمیایی مغز شود.

انواع افسردگی و علائم هر کدام

افسردگی به شکل‌های مختلفی بروز می‌کند و هر نوع آن ویژگی‌ها و شرایط خاص خود را دارد. در ادامه، توضیحات بیشتری درباره هر نوع افسردگی ارائه شده است:

این نوع افسردگی با احساس غم و اندوه عمیق، از دست دادن علاقه به فعالیت‌های روزمره، تغییرات در وزن و خواب، خستگی، احساس بی‌ارزشی و افکار مرتبط با مرگ یا خودکشی مشخص می‌شود. علائم باید حداقل به مدت دو هفته ادامه داشته باشند تا تشخیص داده شود.

که قبلاً به عنوان دیستایمیا شناخته می‌شد، نوعی افسردگی مزمن است که علائم آن حداقل به مدت دو سال ادامه دارد. علائم ممکن است خفیف‌تر از افسردگی اساسی باشند، اما به دلیل طولانی بودن مدت، می‌توانند تأثیر قابل‌توجهی بر کیفیت زندگی داشته باشند.

این اختلال با نوسانات شدید خلقی بین دوره‌های شیدایی (مانیا) و افسردگی مشخص می‌شود. در دوره‌های افسردگی، فرد علائمی مشابه افسردگی اساسی را تجربه می‌کند. در دوره‌های شیدایی، فرد ممکن است احساس انرژی زیاد، کاهش نیاز به خواب و رفتارهای پرخطر را تجربه کند.

نوعی افسردگی شدید است که در هفته قبل از قاعدگی رخ می‌دهد و با نوسانات خلقی، تحریک‌پذیری، اضطراب و علائم جسمی مانند خستگی و تغییرات خواب همراه است.

این نوع افسردگی با علائمی مانند افزایش اشتها، خواب زیاد، احساس سنگینی در اندام‌ها و حساسیت به طرد اجتماعی مشخص می‌شود. برخلاف نامش، این نوع افسردگی نسبتاً شایع است.

این نوع، فرد علاوه بر علائم افسردگی، دچار توهمات (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند) یا هذیان‌ها (باورهای نادرست) می‌شود. این وضعیت نیاز به درمان فوری دارد.

نوع افسردگی در پاسخ به یک رویداد استرس‌زا یا تغییر عمده در زندگی، مانند از دست دادن عزیزان، طلاق یا از دست دادن شغل، رخ می‌دهد. علائم ممکن است شامل غم، نگرانی، ناامیدی و مشکلات خواب باشد.

پیشنهاد مطالعه: در مقاله انواع افسردگی، به تفصیل درباره این اختلالات و علائم مرتبط با آن‌ها پرداخته‌ایم.

علائم افسردگی در سنین مختلف

افسردگی می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما نحوه بروز علائم آن بسته به گروه سنی متفاوت است. شناخت این تفاوت‌ها به شناسایی و درمان بهتر کمک می‌کند:

تفاوت علائم افسردگی در زنان و مردان

افسردگی ممکن است در زنان و مردان به شکل‌های مختلفی ظاهر شود. این تفاوت‌ها به دلیل عوامل بیولوژیکی، اجتماعی و فرهنگی است که نحوه بروز علائم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. شناخت این تفاوت‌ها می‌تواند به شناسایی و درمان بهتر افسردگی کمک کند.

درمان افسردگی

افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی است که می‌تواند به‌شدت کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. خوشبختانه، درمان‌های متعددی برای این اختلال وجود دارد که با توجه به شدت علائم، شرایط فرد و عوامل زمینه‌ای انتخاب می‌شوند. هدف از درمان، کاهش علائم، بهبود عملکرد روزمره و کمک به بازگشت فرد به زندگی عادی است. از روش‌های سنتی مانند روان‌درمانی و دارودرمانی گرفته تا روش‌های نوین و تکنولوژیک مانند نوروفیدبک و تحریک مغناطیسی مغز، هرکدام نقش منحصربه‌فردی در مدیریت افسردگی دارند. انتخاب بهترین درمان نیازمند ارزیابی دقیق توسط متخصصان و توجه به نیازهای خاص هر فرد است. در ادامه به بررسی انواع درمان‌های مؤثر برای افسردگی می‌پردازیم.

درمان‌های روان‌شناختی (روان‌درمانی):

• درمان شناختی-رفتاری (CBT): این روش بر تغییر الگوهای فکری منفی و رفتارهای غیرمؤثر تمرکز دارد و به افراد کمک می‌کند با چالش‌های خود به شکل منطقی‌تر برخورد کنند.
• درمان بین‌فردی (IPT): این نوع درمان بر بهبود روابط اجتماعی و حل مشکلات میان‌فردی تمرکز دارد که می‌تواند منبع استرس و افسردگی باشد.
• درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT): به افراد کمک می‌کند احساسات و افکار منفی خود را بپذیرند و در عین حال، روی ارزش‌های شخصی و اهداف بلندمدت تمرکز کنند.

درمان‌های دارویی:

• ضدافسردگی‌ها: داروهایی مانند مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهارکننده‌های بازجذب نوراپی‌نفرین-دوپامین (NDRIs) معمولاً برای تنظیم عدم تعادل شیمیایی در مغز تجویز می‌شوند.
• داروهای تثبیت‌کننده خلق: معمولاً برای افسردگی دوقطبی یا موارد شدید استفاده می‌شوند.
• داروهای کمکی: مانند داروهای ضداضطراب یا خواب‌آورها که بسته به علائم بیمار ممکن است تجویز شوند.

درمان‌های فیزیکی و نوین:

• نوروفیدبک (Neurofeedback):
  نوروفیدبک یک روش درمانی غیرتهاجمی است که با استفاده از تکنولوژی EEG (الکتروانسفالوگرافی) فعالیت‌های مغزی را اندازه‌گیری و تنظیم می‌کند. در این روش، بیمار در محیطی آرام به یک دستگاه متصل می‌شود که فعالیت امواج مغزی را پایش می‌کند. از طریق نمایش این فعالیت‌ها روی صفحه نمایش، فرد به‌تدریج یاد می‌گیرد که الگوهای مغزی خود را بهبود ببخشد. مطالعات نشان داده‌اند که نوروفیدبک می‌تواند در تنظیم امواج مغزی مرتبط با افسردگی و اضطراب مؤثر باشد و بدون نیاز به دارو یا با عوارض جانبی کمتر، علائم افسردگی را کاهش دهد.
• تحریک مغناطیسی مغز (TMS): از یک دستگاه مغناطیسی برای تحریک نواحی خاصی از مغز که در افسردگی کمتر فعال هستند، استفاده می‌شود.
• شوک درمانی (ECT): معمولاً برای موارد بسیار شدید افسردگی که به سایر درمان‌ها پاسخ نداده‌اند، استفاده می‌شود.

 تغییرات سبک زندگی:

• ورزش منظم: فعالیت بدنی منظم می‌تواند سطح اندورفین و سروتونین را افزایش دهد و به کاهش علائم افسردگی کمک کند.
• تغذیه سالم: مصرف مواد غذایی غنی از امگا-3، ویتامین‌های گروه B و مواد مغذی می‌تواند تأثیر مثبتی بر خلق‌وخو داشته باشد.
• تمرین‌های ذهن‌آگاهی و مدیتیشن: به کاهش استرس و بهبود تنظیم عاطفی کمک می‌کنند.

درمان‌های مکمل و جایگزین:

• آروماتراپی: استفاده از رایحه‌های خاص برای کاهش استرس و بهبود خلق‌وخو.
• طب سوزنی: برخی مطالعات نشان داده‌اند که طب سوزنی می‌تواند به کاهش علائم افسردگی کمک کند.

حمایت‌های اجتماعی:

• شرکت در گروه‌های حمایتی یا دریافت حمایت از خانواده و دوستان می‌تواند نقش مهمی در مدیریت افسردگی داشته باشد.

جمع‌بندی

افسردگی اختلالی پیچیده و چندوجهی است که می‌تواند ذهن، جسم و رفتار فرد را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.

علائم این اختلال ممکن است در هر فرد به شکلی متفاوت ظاهر شود، از احساسات عمیق غم و ناامیدی گرفته تا کاهش انرژی، بی‌علاقگی به فعالیت‌ها و تغییرات رفتاری.

شناخت انواع افسردگی و تفاوت‌های آن در گروه‌های سنی و جنسیتی مختلف، به شما کمک می‌کند تا این اختلال را بهتر درک کرده و برای کمک به خود یا دیگران قدم‌های مؤثرتری بردارید.
افسردگی قابل درمان است و روش‌هایی مانند روان‌درمانی، دارودرمانی، تغییر سبک زندگی و تکنیک‌های نوین مانند نوروفیدبک، به بسیاری از افراد کمک کرده‌اند تا دوباره به زندگی عادی بازگردند.

مهم‌ترین نکته در مواجهه با افسردگی، اقدام به‌موقع و دریافت کمک حرفه‌ای است. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با علائم افسردگی دست‌وپنجه نرم می‌کنید، بدانید که تنها نیستید و همیشه راهی برای بهبود وجود دارد.

این مقاله با هدف افزایش آگاهی و درک بهتر از افسردگی تهیه شده و امیدواریم بتواند گامی مؤثر در مسیر بهبود و سلامت روان شما باشد.

افسردگی یکی از سخت ترین و دردناک ترین بیماری هایی است که هرکسی می تواند دچار آن شود ، نوروفیدبک نیز یکی از بهترین و بروزترین درمان هایی است که می تواند بدون هیچ گونه عوارضی شما را به درمان قطعی برساند  .پس اگر شما هم دچار این مشکل هستید ،بهتر است هر چه سریع تر به نزدیک ترین مرکز نوروفیدبک در کرج یا مراکز پیشرفته نوروفیدبک در تهران  مراجعه کنید .

علائم افسردگی: سوالات متداول

 مهمترین علائم افسردگی کدامند؟

جواب: احساس غم و اندوه مداوم، از دست دادن علاقه به فعالیت ها، تغییرات در اشتها و خواب از مهمترین علائم افسردگی هستند.

 آیا افسردگی فقط غمگینی است؟

جواب: خیر، افسردگی فراتر از غمگینی است و می تواند شامل احساس بی ارزشی، خستگی و مشکل در تمرکز باشد.

 چه زمانی باید برای افسردگی به پزشک مراجعه کرد؟

جواب: اگر علائم افسردگی بیش از دو هفته طول کشید و در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد کرد، به پزشک مراجعه کنید.

 آیا افسردگی قابل درمان است؟

جواب: بله، افسردگی با روان درمانی، دارو درمانی یا ترکیبی از هر دو قابل درمان است.